Psychologia w dwudziestoleciu miedzywojennym

Wielkie znaczenie dla światopoglądu epoki międzywojnia miała niedoceniana dotąd nauka, psychologia. Stało się tak głównie dzięki badaniom przeprowadzonym przez austriackiego psychiatry i neurologa, autora psychoanalizy Zygmunta Freuda. Poza nim, wielką zasługę w wybiciu się psychologii mieli:

Alfred Adler, austriacki psychiatra, psycholog i pedagog, uczeń Freuda, twórca psychologii indywidualnej, u podstaw której leży przeświadczenie, że droga do zrozumienia i wytłumaczenia zachowania, postaw i poglądów człowieka trzeba zagłębić się w jego doświadczenia z najwcześniejszego dzieciństwa.

Carl Gustaw Jung, szwajcarski psychiatra i psycholog, współtwórca teorii psychoanalizy (psychologii głębi), odpowiedzialny za wprowadzenie do psychologii pojęć, które przyczyniły się do rozwoju ogólnej wiedzy o kulturze, autor słów:

Wszystko, co nie podoba się nam u innych, może pomóc w lepszym poznaniu samych siebie (…)W każdym z nas jest ktoś kogo nie znamy. Przemawia do nas w snach i tłumaczy że widzi nas zupełnie inaczej, niż my – siebie.

John Broadus Watson, prekursor behawioryzmu zafascynowany Pawłowem, postać niezwykle kontrowersyjna ze względu na podejmowane eksperymenty (wywołał u jedenastomiesięcznego dziecka lęk przez szczurami, który nie odstępował Albert B. przez resztę życia, badał w laboratorium uniwersyteckim orgazm u kobiet), które współcześnie są uważane za nieetyczne. Do dziś znane są jego prowokacyjne słowa, wygłoszone na jednym z odczytów:

Dajcie mi dziecko spłodzone przez dowolną parę rodziców i dajcie mi pełną kontrolę nad środowiskiem, w jakim będzie ono wzrastać - a sprawię, że wyrośnie na wybitnego uczonego, artystę, politycznego przywódcę, czy też, jeśli tylko będę tego chciał, zostanie pospolitym przestępcą.

pośrednio Rosjanin Iwan Pawłow, noblista w dziedzinie medycyny w 1904 roku za wieloletnie badania nad fizjologią trawienia, twórca podziału odruchów na warunkowe i bezwarunkowe oraz rozróżnienia czterech rodzajów układu nerwowego (melancholika, sangwinika, flegmatyka oraz choleryka), odpowiedzialnych za temperament.

  Dowiedz się więcej